Βλεννοκήλη Σκωληκοειδούς Κείμενο

ΒΛΕΝΝΟΚΗΛΗ ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΟΥΣ ΑΠΟΦΥΣΕΩΣ

Η βλεννοκήλη της σκωληκοειδούς καταλήγει από ανώμαλη συσσώρευση βλέννης στον αυλό της σκωληκοειδούς. Είναι ασυνήθης κατάσταση με αναφερόμενη συχνότητα 0.2-0.3% σε εγχειρητικά παρασκευάσματα της σκωληκοειδούς.^1,4 Όσον αφορά το φύλο η σχέση γυναικών-ανδρών είναι 4:1 και ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 55 έτη.

Τα κλινικά ευρήματα περιλαμβάνουν άλγος στο δεξιό λαγόνιο βόθρο, ψηλαφητή μάζα κοιλίας και διαλείποντα κωλικοειδή άλγη. Κατά προσέγγιση 25%  των βλεννοκηλών της σκωληκοειδούς είναι ασυμπτωματικές και ανακαλύπτονται τυχαίως στην χειρουργική επέμβαση. Η απόφραξη της σκωληκοειδούς  μπορεί να οφείλεται σε φλεγμονή, όπως επίσης μπορεί να οφείλεται και σε κοπρόλιθο, συγγενή απόφραξη της βαλβίδος του Gerlack ή σε εξωτερική συμπίεση.

Οι βλεννοκήλες της σκωληκοειδούς διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες:

1/ Βλεννοκήλες εκ κατακρατήσεως με φυσιολογικό ή υπερπλαστικό βλεννογόνο της σκωληκοειδούς αποφύσεως.

2/ Βλεννώδες κυσταδένωμα παρόμοιο εκείνου που βλέπουμε στο λαχνωτό θήλωμα ή τους αδενωματώδεις πολύποδες του παχέος εντέρου.

3/ Βλεννώδες κυσταδενοκαρκίνωμα με νεοπλασματικό επιθήλιο παρόμοιο εκείνου του αδενοκαρκινώματος του κόλου.

Η ρήξη της βλεννοκήλης μπορεί να καταλήξει σε ψευδομύξωμα του περιτοναίου, που χαρακτηρίζεται από την εμφύτευση του βλεννώδους επιθηλίου στο περιτόναιο και  συσσώρευση βλέννης στην περιτοναϊκή κοιλότητα, που συχνά οδηγεί στο σχηματισμό συμφύσεων και σε εντερική απόφραξη. (Ιδιαίτερο κεφάλαιο ψευδομυξώματος του περιτοναίου αναπτύσσεται στις παθήσεις του περιτοναίου).

Η ακριβής προεγχειρητική διάγνωση της βλεννοκήλης που δεν έχει ραγεί είναι εξαιρετικά σημαντική, αφού μπορεί να μειώσει την πιθανότητα ρήξεως και περιτοναϊκής μολύνσεως  κατά τη διάρκεια της σκωληκοειδεκτομής.

Το τυπικό απεικονιστικό εύρημα είναι η παρουσία κυστική μάζας στην αναμενόμενη περιοχή της σκωληκοειδούς. Η παρουσία καμπυλόγραμμης ασβεστώσεως μπορεί να σημειωθεί στην περιοχή του δεξιού λαγονίου βόθρου. (Εικόνα 1)

Τα ευρήματα του βαριούχου υποκλυσμού μπορεί να αποκαλύψουν την παρουσία εξωτερικού εντυπώματος του τυφλού, του τελικού ειλεού ή του σιγμοειδούς κόλου.

Το υπερηχογράφημα συνήθως αποκαλύπτει μία μακρόστενη ετερογενή μάζα. Ο βαθμός της ευτερογένειας ποικίλλει ανάλογα με τη γλοιότητα της βλέννης. Η βλάβη απεικονίζεται εγκυστωμένη, εκτός εάν έχει ραγεί.

Η αξονική τομογραφία κοιλίας αποκαλύπτει χαμηλής εντάσεως εγκυστωμένη μάζα με ομαλά τοιχώματα και μετατόπιση των γειτονικών εντερικών ελίκων. Δεν ανευρίσκεται περισκωληκοειδιτικός φλέγμων ή απόστημα που συνοδεύει την οξεία σκωληκοειδίτιδα.

Δεν υπάρχουν χαρακτηριστικά απεικονιστικά ευρήματα που να διαχωρίζουν τις τρεις πιό πάνω αναφερόμενες ομάδες της βλεννοκήλης. Όμως, τα κυσταδενώματα και τα κυσταδενοκαρκινώματα είναι μεγαλυτέρου μεγέθους και συνήθως ρήγνυνται ευκολότερα.

Συμπερασματικά, σε μέσης ή μεγάλης ηλικίας άτομα με μία μάζα στο δεξιό λαγόνιο βόθρο και οξύ κοιλιακό άλγος, η πιθανότητα ρήξεως της βλεννοκήλης της σκωληκοειδούς θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. (Εικόνα 2) Απεικονιστικά, προεξάρχει η τυπική λεπτοτοιχωματική κυστική εμφάνιση της διογκωμένης σκωληκοειδούς αποφύσεως. Έρευνα για αποφρακτικό νεόπλασμα και καρκίνο του κόλου θα πρέπει να εκτελείται πάντοτε, καθότι νεοπλάσματα συναντώνται  σε 11-20% των ασθενών. 

Η διαφορική διάγνωση της παθήσεως περιλαμβάνει: Διπλασιασμό εντερικής κύστεως, κύστη ωοθήκης ή μεσεντερίου, λεμφοκήλη, υδροσάλπιγγα, απόστημα και αιμάτωμα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Dachman A.H., Lichtenstein J.E., Friedman A.C. Mucocele of the appendix and pseudomyxoma peritonei. AJR AmJ. Roentgenol. 1985;144:923-929.

2. Higa E., Rosai J., Pizzimbono C.A., Wise L. Mucosal hyperplasia, mucinous cystadenoma, and mucinous cystadenocarcinoma of the appendix: A re-evaluation of appendiceal "mucocele." Cancer. 1973;32:1525-1541.

3. Kim S.H., Lim H.K., Lee W.J., et al. Mucocele of the appendix: Ultrasonographic and CT findings. Abdom Imaging. 1998;23:292-296.

4. Madwed D., Mindelzun R., Jeffrey R.B., Jr. Mucocele of the appendix: Imaging findings. AJR Am J. Roentgenol. 1992;159:69-72.

5. Rampone B., Roviello F., Marrelli D., Pinto E. Giant appendiceal mucocele: Report of a case and brief review. World J Gastroenterol. 2005;11:4761-4763.

6. Skaane P., Ruud T.E., Haffner J. Ultrasonographic features of mucocele of the appendix. J Clin Ultrasound.1988;16:584-587.