Friday 12 October 2012

Εισαγωγή

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο ορθο-κολικός (Ο-Κ) καρκίνος του παχέος εντέρου είναι νόσος που μπορεί να προληφθεί. Η έγκαιρη διάγνωσή του μέσω των ευρέως εφαρμοζομένων πληθυσμιακών προγραμμάτων προληπτικού ελέγχου συνετέλεσε στην προσφάτως παρατηρηθείσα μείωση της συχνότητας του καρκίνου στις ανεπτυγμένες χώρες.
Εκτενής και πιστή εφαρμογή των οδηγιών ελέγχου της νόσου, θα μειώσει, σύμφωνα με υπολογισμούς, εις το ήμισυ την υφιστάμενη σήμερα θνησιμότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις θα σημειωθούν σε χώρες που δεν είναι σε ευρεία εφαρμογή ή σε διάθεση όλες οι εξετάσεις πληθυσμιακού ελέγχου.
Σημαντική πρόοδος στην κατανόηση του μηχανισμού της καρκινογένεσης έχει γίνει σήμερα. Η γνώση αυτή ανοίγει το δρόμο στην κλινική πράξη, υπό την έννοια της αναγνωρίσεως  του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου σε ατομική βάση, της ανακάλυψης καλύτερων μεθόδων πληθυσμιακού ελέγχου, της επιτεύξεως καλύτερης προγνώσεως και της βελτιώσεως των αποτελεσμάτων από την εφαρμογή διαφόρων αντικαρκινικών θεραπειών.
Τη τελευταία δεκαετία η μεγάλη πρόοδος στη συστηματική χημειοθεραπεία του Ο-Κ καρκίνου έχει δραστικά βελτιώσει την έκβαση των ασθενών με μεταστατική νόσο. Μέχρι τα μέσα του 1990 το μόνο εγκεκριμένο ΧΘ φάρμακο κατά του Ο-Κ καρκίνου ήταν η 5-φθοριο-ουρακίλη (5-FU). Νέα φάρμακα είναι σε εφαρμογή την τελευταία δεκαετία, τα οποία περιλαμβάνουν κυτταροτοξικούς παράγοντες, όπως η ιρινοτεκάνη (irinotecan) και η οξαλιπλατίνη (oxaliplatin), οι φθοριο-πυριμιδίνες από του στόματος και διάφοροι βιολογικοί παράγοντες, όπως: οι Bevacizumab, cetuximab και panitumumab.
Aν και η χειρουργική θεραπεία παραμένει η πλέον καθοριστική θεραπευτική μέθοδος επί του παρόντος, η χρήση των νέων φαρμακευτικών παραγόντων θα μπορούσε να ερμηνευθεί   σαν συμβολή στην βελτίωση των ευρισκομένων στα αρχικά στάδια της νόσου  ασθενών (ΙΙ και ΙΙΙ) ή στην παράταση επιβιώσεως ασθενών ευρισκομένων στο στάδιο IV της νόσου.

Περαιτέρω πρόοδος αναμένεται από νέες στοχευμένες θεραπείες και ενσωμάτωση αυτών σε άλλες μορφές θεραπείας,  όπως η χειρουργική, η ακτινοθεραπεία και άλλες κατευθυνόμενες στο ήπαρ θεραπείες.