ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ
Οι στρωματικοί όγκοι είναι οι συχνότεροι
μεσεγχυματογενείς όγκοι (σαρκώματα) του Γ.Σ. και συνιστούν το 1% περίπου του
συνόλου των νεοπλασιών αυτού, προεξαρχόντων βεβαίως του αδενοκαρκινώματος και
του λεμφώματος.
Η ακριβής συχνότητα των στρωματικών
όγκων είναι άγνωστη, επειδή πολλοί από τους όγκους αυτούς μέχρι πρόσφατα
θεωρήθηκαν ως λειομυωματώδεις όγκοι. Υπολογίζεται ότι ανακαλύπτονται 1000 νέες
περιπτώσεις κατ’ έτος στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και η συχνότητα φαίνεται να είναι μεγαλύτερη, εάν
συνυπολογισθούν οι μικρού μεγέθους όγκοι (<1cm), που ανευρίσκονται τυχαίως σε
ακτινολογικές ή ενδοσκοπικές εξετάσεις και σε χειρουργικές επεμβάσεις για άλλη
αιτία ή σε νεκροτομικό υλικό.[35]
Κατ’ άλλους ανεπίσημους υπολογισμούς ο αριθμός των κατ’ έτος αποκαλυπτομένων νέων περιπτώσεων στρωματικών όγκων στις Ηνωμένες Πολιτείες κυμαίνεται από 300-500 περιπτώσεις μέχρι 5000-6000 περιπτώσεις[36] και αυτό βέβαια σε σύγκριση με τις 150.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου κατ’έτος στην ίδια χώρα. Από μελέτες δε σε περιοχές της Ευρώπης με σταθερό πληθυσμό η συχνότητα της νόσου κυμαίνεται από 12.7-14.5 νέες περιπτώσεις/106 κατοίκους/έτος.[37,38]
Κατ’ άλλους ανεπίσημους υπολογισμούς ο αριθμός των κατ’ έτος αποκαλυπτομένων νέων περιπτώσεων στρωματικών όγκων στις Ηνωμένες Πολιτείες κυμαίνεται από 300-500 περιπτώσεις μέχρι 5000-6000 περιπτώσεις[36] και αυτό βέβαια σε σύγκριση με τις 150.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου κατ’έτος στην ίδια χώρα. Από μελέτες δε σε περιοχές της Ευρώπης με σταθερό πληθυσμό η συχνότητα της νόσου κυμαίνεται από 12.7-14.5 νέες περιπτώσεις/106 κατοίκους/έτος.[37,38]
Σε σχέση με την εντόπιση, οι
στρωματικοί όγκοι αναπτύσσονται σε οποιοδήποτε μέρος του Γ.Σ.. Κατά σειρά
συχνότητας 50-55% περίπου των στρωματικών όγκων εντοπίζονται στο στόμαχο,[39]20-30% στο λεπτό έντερο (12/λο,
νήστιδα, ειλεό),[34,40,41] 10% στο παχύ
έντερο,[42,43] 5%
στον οισοφάγο [44 και 5% εκτός του Γ.Σ., όπως στο
μεσεντέριο, στο μείζoν επίπλουν και στο οπισθοπεριτόναιο.[45-47] Έχουν ακόμη
αναφερθεί εντοπίσεις στη χοληδόχο κύστη,[48] στην ουροδόχο
κύστη,[49] στη σκωληκοειδή απόφυση,[50]
στο πάγκρεας,[51]
στη πύελο και αλλού στη περιτοναϊκή κοιλότητα.
Η ανάπτυξη στρωματικών όγκων εκτός του Γ.Σ. περιλαμβάνονται κάτω από την επωνυμία των eGISTs. Με βάση τα στοιχεία του Αμερικανικού Ινστιτούτου Επιδημιολογίας και Στατιστικής (SEER data: 1973-1987) τα σαρκώματα του Γ.Σ. αντιπροσωπεύουν ποσοστιαίως 2,2% των νεοπλασιών του στομάχου, 13.9% των νεοπλασιών του λεπτού εντέρου και 0.1% των νεοπλασιών του παχέος εντέρου (κόλου-ορθού).[52]
Η ανάπτυξη στρωματικών όγκων εκτός του Γ.Σ. περιλαμβάνονται κάτω από την επωνυμία των eGISTs. Με βάση τα στοιχεία του Αμερικανικού Ινστιτούτου Επιδημιολογίας και Στατιστικής (SEER data: 1973-1987) τα σαρκώματα του Γ.Σ. αντιπροσωπεύουν ποσοστιαίως 2,2% των νεοπλασιών του στομάχου, 13.9% των νεοπλασιών του λεπτού εντέρου και 0.1% των νεοπλασιών του παχέος εντέρου (κόλου-ορθού).[52]
Σχετικά με
το φύλο και την ηλικία, οι στρωματικοί όγκοι είναι συχνότεροι, με μικρή
διαφορά, στους άνδρες και παρατηρούνται συχνότερα στην 6η και στην 7η
δεκαετία της ζωής (73% άνω των 50 ετών) με μ.ο. τα 58 έτη,[53]
ενώ αναφέρονται σποραδικές περιπτώσεις από την παιδική ηλικία έως την 9η
δεκαετία της ζωής.[35,54] Επί
εντοπίσεως στο έντερο οι όγκοι αυτοί σε
ποσοστό 50% εκδηλώνονται σε νεότερες, κατά μία δεκαετία, ηλικίες και αυτό
οφείλεται στο στενότερο αυλό του εντέρου, που ευνοεί την πρώϊμη εκδήλωση
αποφρακτικών φαινομένων. Ανάλογα αποτελέσματα έχουν αναφερθεί από ανασκοπικές
μελέτες στη Δυτική Ευρώπη, Ασία και Αφρική.
Σχετικά με τη φυλετική προδιάθεση, σε δημογραφική μελέτη βάσης δεδομένων, για μία συγκεκριμένη περίοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες, βρέθηκε ότι οι στρωματικοί όγκοι είναι συχνότεροι στους λευκούς (72,2%) συγκριτικά με τους αφρο-αμερικανούς (15,6%) και τους ισπανόφωνους λαούς (9,1%).[55]
Σχετικά με τη φυλετική προδιάθεση, σε δημογραφική μελέτη βάσης δεδομένων, για μία συγκεκριμένη περίοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες, βρέθηκε ότι οι στρωματικοί όγκοι είναι συχνότεροι στους λευκούς (72,2%) συγκριτικά με τους αφρο-αμερικανούς (15,6%) και τους ισπανόφωνους λαούς (9,1%).[55]
